Zawód - Bohater

Zastanawialiście się kiedyś kim tak na prawdę jest bohater? Encyklopedie definiują to mniej więcej tak:

Bohater – osoba, która odznaczyła się niezwykłymi czynami, męstwem i ofiarnością dla innych ludzi. Terminem "bohater" określa się także postać w utworze literackim, filmie itp. – zastępuje się jednak go terminem postać literacka, jako że słowo bohater posiada ograniczone konotacje heroizmu i pierwszoplanowości.

Niby wszystko w porządku. Niby każdy wie o co chodzi. A jednak RPG potrafi zaskoczyć nawet tu. Oto encyklopedyczna definicja bohatera w grach fabularnych:

Postać Gracza lub Bohater Gracza jest to osoba lub istota, w którą wciela się gracz podczas sesji. Bohater od początku jest tworzony przez kierującego nim Gracza – dotyczy to wyglądu, stylu ubierania, mówienia, a także samej przeszłości i znajomości. W trakcie gry Gracz steruje poczynaniami Bohatera, podejmuje za niego wszystkie decyzje kreuje jako osobowość. Zazwyczaj Postać Gracza, o ile nie ginie w trakcie sesji, jest przez długi czas odgrywana przez danego gracza, czasami w różnych kampaniach i u różnych Mistrzów Gry. Pozostałe postacie, w które wciela się Mistrz Gry nazywane są Bohaterami Niezależnymi.

Znamy takich “bohaterów”? Znamy. Tylko, czy o takiego bohatera nam chodzi? Nie! Pod pojęciem bohatera chcemy widzieć kogoś wyjątkowego, wybrańca losu lub ulubieńca tłumów. Jednak ilu z nas zastanawia się jak bohaterem się stać? Jaką drogę trzeba przebyć by stać się prawdziwym bohaterem? Zanim odpowiem na te pytania w odniesieniu do Tekronicum trzeba doprecyzować jeszcze jedno – bohatera tragicznego.

Bohater tragiczny to osoba znajdująca się w sytuacji bez wyjścia. Konflikt, w który jest uwikłany kończy się katastrofą.

Mając już pełną paletę cudzych definicji czas ukuć własną. Przede wszystkim Bohater Tekronicum jest rolą, którą na siebie przyjmuje postać odgrywana przez gracza. Jest osobą z pierwszych stron gazet, poszukiwanym buntownikiem, zasłużonym w boju oficerem, genialnym wynalazcą, wieszczem narodów, po prostu kimś. Nie musiał wyssać heroizmu z mlekiem matki. Mógł być nikim, ale jakieś wydarzenie w jego życiu spowodowało, że teraz ludzie widzą w nim bohatera. Jednak za jaką cenę?

Być bohaterem w Tekronicum to brzemię odpowiedzialności. Cena, którą cały czas usiłuje spłacić nasz ulubieniec. Dług, który zaciągnął by być kimś, wyrwać się ze sztywnych ram swego stanu. Koszt jaki ponosi każdego dnia, płacąc za luksus bycia kimś. Tajemnica, która nie może wyjść na jaw, bo byłby skończony. Choroba, której nie da się wyleczyć, a którą lekkomyślnie zbagatelizował w przeszłości. Cokolwiek co nie da zapomnieć naszemu bohaterowi kim kiedyś był i w końcu wyciągnie rękę po jałmużnę o jeden raz za dużo. Wtedy kariera naszego bohatera się kończy. Wraz z jego życiem lub nie. Sposobów zejścia ze sceny jest wiele. Wystarczy nawet nic nie robić. Jednak ważne jest to co po sobie pozostawimy.

Bycie bohaterem to niełatwy kawałek chleba. Jednak w ostatecznym rozrachunku nie liczy się to co zrobiliśmy ale to co po nas pozostanie. Każdy coś po sobie zostawia. Jedni więcej, drudzy mniej. Jednak tylko bohaterowie, potrafiący dokonywać niezwykłych czynów, mogą pozostawić najwięcej. Czego? Nadziei, że świat nie jest do końca taki zły. Dla kogo? Dla przyszłych bohaterów. Inspiracja przyszłych pokoleń to największe dziedzictwo przeszłych bohaterów. Oczywiście fizyczny wymiar spuścizny jest o wiele bardziej sugestywny niż tylko ideały, ale każdy ma prawo wybrać co po sobie zostawi.

Więc bycie bohaterem w Tekronikum to spoglądanie w przyszłość pamiętając o swojej przeszłości. Czynienie rzeczy wielkich, także strasznych ale wielkich. W końcu nie każdy ma szansę zaistnieć na kartach historii a jeszcze mniej ma na nią wpływ. To właśnie twoje zadanie. Pozostało Ci tylko obrać drogę i ruszyć na spotkanie przeznaczenia.

Kiedyś pisałem o postawie wobec świata, jaką może przyjąć nasz bohater. Pisałem o Poszukiwaczach szukających szczęścia, bogactwa, sławy, miłości, zemsty, ukojenia. Pisałem też o Rewolucjonistach chcących zmieniać świat zaczynając od siebie lub innych, buntujących się przeciw tradycji, krzewiących nową wiarę. Wiarę w człowieka.