Cyberpunk 2077 - moja subiektywna ocena

Wczoraj skończyłem główną linię fabularną w ostatniej grze studia CDProjekt RED i chciałem się z Wami podzielić moimi odczuciami i przemyśleniami. Od premiery Cyberpunka 2077, bo o nim mowa, minęło już przeszło rok. Trwało to tak długo, bo jestem typem niedzielnego gracza i gram tylko, by się oderwać od innych zainteresowań. Nie była to jednak tortura, jak pewnie niektórym mogłoby się wydawać, ale nie obyło się też bez wpadek. I od nich zacznę, bo to na pewno wszystkich interesuje najbardziej.

Interworld F na finiszu

Od jakiegoś czasu pracuję ze zdwojoną siłą nad ukończeniem Interworld, mojego postcyberpunkowego sandboxa na mechanice Fajerbola. Obecnie dokument roboczy ma 41 stron, co w moim przypadku zakrawa na rekord, dlatego o tym piszę.

To dużo jak na grę, która miała być w zamyśle Miniaturą Fabularną, czyli mała objętość i dużo zabawy. Szczególnie, że to gra oparta o Fajerbol, który do pokaźnych nie należy. Jednak duża część to różne tabele przydatne do sandboxa.

Cyberpunkowe role

Tak sobie przeglądam źródła inspiracji (inne systemy RPG) i zastanawia mnie przydatność niektórych ról w cyberpunku. Za przykład posłuży mi najlepiej znany na polskim rynku Cyberpunk 2020. Zacznijmy od analizy każdej z nich.

Kim zagramy w Interworld?

Przyszedł czas na bardziej poważne pytania, czyli kim możemy zagrać, i w ogóle po co to wszystko?

Najpierw odpowiem na drugie pytanie. Interworld ma być spełnieniem moich wyobrażeń o systemie cyberpunkowym. Nie przeczę, pewnie moje wizje będą rozmijały się z oczekiwaniami większości osób. Dlatego tworzę ten system wyłącznie dla siebie, choć nie omieszkam się nim pochwalić. Nie należę do skromnych osób. Poza tym chcę zrobić grę uniwersalną, ale nie samą mechanikę w oderwaniu od świata gry. Tego jest już nadto.

Co to jest Interworld?

Pewnie o tym kiedyś pisałem, ale parę rzeczy uległo zmianie więc warto odpowiedzieć na to pytanie jeszcze raz. Początkowo Interworld był planowany jako pierwsza z trzech gier w tym samym uniwersum. Prócz niej miał się ukazać system pod tytułem A.R.E.S. oraz eXploria. Interworld miał być bardziej cyberpunkowy, A.R.E.S. surwiwalowy, a eXproria space-operowa. Dwa pierwsze projekty były mojego pomysłu, trzeci kolegi. Oczywiście nic z tego nie wyszło, choć A.R.E.S. nadal czeka w szufladzie.

Rola umiejętności w Interworld

Na wstępie zaznaczam, że Interworld to tylko koncepcja i jako taka może się jeszcze zmienić. Gdy to mamy za sobą chciałbym dzisiaj przedstawić mój pogląd na umiejętności, który się niedawno zmienił.

Kariera postaci w Interworld

Minęło sporo czasu od ostatniego wpisu. Nadal jednak rozmyślam o tym samym, czyli o mechanice postaci. Wpadł mi go głowy dosyć szalony i mocno ryzykowany pomysł, aby zaadaptować system karier/profesji z WFRP do bliższych nam realiów. Chodzi o sam schemat kariera A, potem B, potem C itd. Zastanawiam się jakby to wyglądało, gdyby w ten sposób tworzona i rozwijana była tylko postać w realu. W wirtualnym świecie wyglądałoby to inaczej, choć nie wiem jeszcze jak.

Interworld - jaką wybrać mechanikę postaci?

Siedzę nadal nad światem do mojej wizji cyberpunka, ale mam już pewne pomysły mechaniczne, które warto by przemyśleć zanim zabiorę się za to na poważnie. Problem pojawił się już na samym początku rozmyślań o konstrukcji postaci.

Interworld Reaktywacja

W ramach odskoczni od projektów fantasy i ćwiczenia warsztatu wracam do Interworld czyli mojego spojrzenia na "cyberpunka". Ostatecznie zrezygnowałem z planów oparcia tego na Apokalipsie, bo za słabo czuję ten system. Zresztą polecam w tej materii system Kuglarza - Krawędź. Z pewnością poradził sobie lepiej, niż jakbym ja się za to zabrał.

Nie chcę pakować się także w gotowe mechaniki (nawet w Obuszek100), bo co to by było za wyzwanie? Planuje coś niewielkiego, niezbyt rozbudowanego, może porównywalnego objętościowo do Obuszka, a może jednak mniejsze. Jeszcze nie wiem, bo nie miałem czasu zastanowić się choćby nad kostkologią. Zajmuje mnie tematyka gry.

Pakt z Cyfrografią

Tytuł nieco przewrotny, ale chwytliwy. W końcu czytacie te słowa. Niektórym może nawet źle się skojarzyć z różnych względów. No cóż, takie prawa rynku, że sprzedają się tylko krzykliwe slogany. Nie będę jednak nikogo biczował, chłostał, czy inaczej lżył. Co najwyżej siebie. Napiszę Wam za to co nieco o produktach “made in Cyfrografia”. Oczywiście tylko tych RPGowych.

Cyberpunk 2077 – pierwszy zwiastun

Nie, nie będę was raczył wiadomością, która już pewnie obiegła cały świat. Kto miał zobaczyć, to zobaczył. Kto nie, to nadal może. Chodzi mi raczej o rozpoczęcie dyskusji na temat tego co zobaczyliśmy. Obietnicę, zapewnienie, a może tylko marzenie? Sam nie czekam na grę komputerową a na papierową. Jednak takie zapowiedzi zawsze wzmagały aktywność moich szarych komórek domagających się dyskusji. Filmik jest fenomenalny pod każdym względem, ale co to oznacza dla nas RPGraczy i czy cokolwiek? Ja wiem, że wreszcie stara-młoda Lara Croft będzie mogła opuścić mój pulpit. Nie na zawsze, po prostu dołączy do niego nowa cyfrowa piękność. :)

Włam

Słuchajcie, jest robota nagrana przez jednego, dzianego kolesia. Płaci połowę z góry a drugą po robocie. Serio. Nie żadne tam przedpotopowe papierki tylko prawdziwe limitki. Wiem, wiem. Poprzednia robota nie wypaliła, ale to nie moja wina, że żonę klienta dmuchał pieprzony cyborg. Wiem, że zrobił się straszny bajzel, ale ta robótka jest stuprocentowo bezpieczna. Nielegalna, ale bezpieczna, albo nie nazywam się Jack-Jack… Ja, Malcolm? Nie! To wierutna bzdura rozsiewana przez moją byłą w sieci by mnie zdyskredytować. To jak będzie, wchodzicie w to? To pięknie. Czekam na Was na czacie. CU.

MEGT – DeusEx: Human Revolution

Znów mam miliony pomysłów na wpisy. Znów zacząłem tworzyć nowe karty postaci. Znów odgrzebałem stary projekt planszówki. Jednak znalazłem czas by rozpocząć nowy cykl wpisów tematycznych. Dość niezwykły cykl bo dotyczący gier komputerowych a dokładniej ich zwiastunów, stąd wziął się skrót w tytule: Most Exciting Game Trailers.

Roboty, Szperacze i własna piaskownica

Dzisiejszy wpis dedykuję 30-sekundowym arcydziełom telewizyjnej rozrywki, zwanych popularnie Reklamami. Rzecz więc będzie o reklamie. Kto nie chce, niech nie czyta, lecz na koniec podam istotne informacje na temat świata Tekronicum.

Marsjańskie kariery

Wiem jak lubicie lanie wody i puste obietnice. Jednak w jednoosobowym zespole trudno o pilnowanie terminów czy konkrety. Nie mniej postaram się w jakiś sposób Wam to wynagrodzić. Co powiecie na porządny fragment mięcha? Może w ten sposób kogoś zainteresuje podjęciem współpracy. W każdym razie chciałbym dzisiaj napisać Wam o karierach, czyli najpopularniejszych zajęciach na Marsie. Będzie to fragment bardzo mechaniczny więc w nawiasach postaram się wyjaśnić co trudniejsze terminy.

Dziewiczy lot

- Majorze kapsuła w połowie pełna.
"Mam ponad 40 lat i wciąż się czuję nagi." Zamek kombinezonu, jak zwykle zaciął się w okolicach mostka.
- Dziękuję sierżancie, zaraz będę gotowy. - Dopiął zamek, lustrując zawartości służbowej szafki, niezgrabnie wygładził okrywający go piankowy kostium. "Poprawka, w tym stroju jestem nagi". W kącie oka zamajaczyła ciemna sylwetka czekającego nań sierżanta. - Drugi pilot gotowy? - W polietylenowej powierzchni stojącego na półeczce zdjęcia wychwycił odbicie zmęczonych oczu. "No, przecież nie masz się czego wstydzić".
- Za trzy minuty będzie gotowy, Sir.

Komitet

Z pomiędzy z sykiem rozsuwających się grodzi, do windy powoli napływało gazowe światło świetlówek, leniwie odbijając się od lśniącej powierzchni oficerskich butów. Wraz z niezdrowym blaskiem w nozdrza uderzył zapach stacji - mieszanka smaru, ozonu i kosmicznej kawy - ulubionego napoju każdego niemal technika między Merkurym a Jowiszem. Przyrządzanego z przepalanej mieszanki odżywczej i zanieczyszczonej smarami wody z przewodów chłodzących. Szlachetne oficerskie oblicze przeciął grymas obrzydzenia. Po raz setny ,pod sztywnym od krochmalu mundurem, zabrzmiało pytanie – "Dlaczego tu jestem?" Gdy grawitacyjne kratownice, zrównały się z podłogą widny, metalowe ściany trzeciego ciągu komunikacyjnego 24 stacji kosmicznej zadźwięczały sztywnym krokiem, oficerskich butów, chrzęstem prężącego się wartownika i cichym parsknięciem, koczujących przy windzie techników.

Obywatel K356

Nazywam się K356, koledzy wołają na mnie Robert. Swych naturalnych rodziców nie znam. Moje pierwsze wspomnienie to uśmiechnięta twarz zajmującej się naszą partią oddziałowej. Długo jej obraz kojarzyłem z rodzinnym domem - głupie to wiem przecież nikt na Marsie nie ma takiego czegoś jak rodzinny dom, nikt nie zna swych rodziców. Rodzimy się z numerem partii zapłodnionych jajeczek, swój oddział traktujemy jak rodzeństwo a ordynatora za ojca rodziny. No na jedno nie możemy narzekać - ilość matek. Dawniej na Ziemi mogłeś mieć jedną a jak miałeś szczęście dwie, trzy. Ja, za to jak próbowałem je zliczyć doszedłem do 30. Nieważne, przecież każda matka kocha tak samo - tak mówią...

Marsjańska ofensywa trwa!

Mimo braku odzewu na poprzedni wpis prace nad ARESem nie ustają. Nie mam do Was pretensji, bo to co rzuciłem to tylko fabularny wtręt. Sam też nie pisałem bo byłem zajęty pracami nad systemem. Szlifuje mechanikę Ascetic by była jak najprostsza i dawała najwięcej frajdy. Produkuje tony nowych kart pomocniczych. Już mam przeszło 40 a to dopiero początek. Przygotowałem już szablon do składu z okładką i obramowaniami stron. Wystarczy wkleić tylko tekst i gotowe. Opracowałem także nowy wzór karty postaci, który możecie podziwiać po kliknięciu w miniaturkę. I właśnie na karcie chciałem skupić dzisiaj Waszą uwagę.

Ku czci boga wojny

Dzisiaj czas na kolejną dawkę informacji o nowym projekcie miniatury fabularnej. Opowiem Wam na początek o tym co tygrysy lubią najbardziej czyli walce. Wspominałem, że A.R.E.S. to militarne SF. Warto jednak sprostować, że same zasady prowadzenia walki nie będą zbyt skomplikowane. Wolę zabawę klimatem niż wymyślne rzuty kośćmi. Najlepiej opisuje to poniższy fragment.