Dzisiaj nie lubię… Ciebie

Pewnie niektórzy z Was już zauważyli, że pisanie na blogu idzie mi jak krew z nosa. Nie chodzi o to, że nie mam czasu. Po prostu straciłem całkowicie chęć na pisanie czegokolwiek. Z powodu pogłębiającej się depresji, a może popadania w obłęd, przez jakiś czas wyłączyłem w ogóle blog by nie kusiło mnie pisanie tych strasznych głupot. Dostałem kilka maili (może z dwa) z pytaniem, co się stało i kiedy blog wróci. Blog wrócił, ale ja nie. Myślałem, że z czasem chęć na pisanie sama wróci.

Taki stan rzeczy utrzymywał się już od ponad pół roku. Pogłębiła go seria głupich wpisów na Polterze owocem czego było całkowite odcięcie się od tego serwisu. Wszyscy moi znajomi ostrzegali mnie przed “magią” Poltera. Nie wierzyłem, chciałem sam się przekonać i popadłem przez to w konflikt ze samym sobą. A ponieważ nie ma nic gorszego jak czuć się źle we własnej skórze, więc odciąłem się od RPGowego świata, który tak bardzo kocham.

Niestety czas nie leczy tak poważnych ran na charakterze. Mimo usilnych starań i wielokrotnych prób nie udało mi sie zając żadnym starym ani nowym projektem. Czuję, że miłość do rpg powoli mnie opuszcza. Najgorsze, że wraz z nią zainteresowanie komputerami, moim źródłem utrzymania, także zmalało. Mam dni, w których na sprzęt komputerowy po prostu nie mogę patrzeć mimo, że czuję się od niego uzależniony. Nie czuję już dawnego dreszczyku emocji związanego z poznawaniem nowych rzeczy. Morał z tego taki, że wbrew temu, co wcześniej twierdziłem, nie warto podporządkowywać całego swojego życia pasji, bo gdy ona minie pozostaniemy z niczym.

Jest jednak jasna strona mojej niekończącej sie depresji. Poszukuję chętnych do grania. Najlepiej na żywo w moim domu, gdzie przez wiele lat zgromadziłem tyle niepotrzebnych nikomu rzeczy do gry, że lepszego miejsca do gry nie wyobrażam sobie. Warunek jest jeden, trzeba się do mnie dostać. Mieszkam w małej mieścinie na trasie Warszawa – Lublin. Szczegóły tylko dla zainteresowanych, jeżeli tacy będą. Niestety większość moich znajomych albo mieszka za daleko, albo już nie znajduje czasu na grę. W co możemy zagrać zależy od Was. Moja kolekcja jest jedna z najobszerniejszych w całym kraju, co sami możecie sprawdzić klikając link Kolekcja RPG u góry bloga. Nie pogardzę także planszówkami i karciankami.

Czemu tak szukam chętnych? Powody są dwa. Po pierwsze, bo u mnie nikt już nie gra. Po drugie zawsze chciałem zrobić minikonwent u siebie, ale nigdy nie starczyło mi odwagi. Zdaje sobie sprawę, że na taki apel mało kto się odezwie, ale czemu miałbym nie spróbować? Zarejestrowałem się kiedyś w Szperaczu, więc co może być jeszcze bardziej żenującego?