Elfickie drewniane monety

Jakie przywołuje skojarzenia słowo „elf”? Ostrouchy, wysoki, piękny, wyniosły, ulubieniec bogów, kochający przyrodę, strzelający z łuku — to moje pierwsze skojarzenia. Wiele osób wyobraża sobie elfa jako leśnego obrońcę natury. Często wiążemy elfów z ekologią. Tymczasem elfy u Tolkiena to także rzemieślnicy: wydobywali kruszce i klejnoty, obrabiali je i wznosili miasta na skalistych zboczach. To między innymi dzięki takim obrazom utrwalił się dzisiejszy wizerunek elfa.

A teraz wyobraźmy sobie inną wersję tego gatunku. Elfy tak głęboko związane z przyrodą, że staje się ona dla nich niemal sacrum. Las jest dla nich żywą, czczoną istotą — mieszkają w nim ponieważ las na to pozwala, a w zamian go chronią i pielęgnują. Ich relacja z lasem ma charakter symbiozy. Równocześnie elfy są przepełnione duchowością: wierzą, że ich dusze łączą się z drzewami. Ta więź tłumaczy ich długowieczność — po śmierci ich duchy powracają do lasu pod postacią nowych drzew. Dlatego kochają las jeszcze bardziej: to nie tylko dom, lecz także przodkowie.

Skoro są tak związane z lasem, dlaczego miałyby używać metalu i klejnotów? Nie kieruje nimi chciwość, jak u krasnoludów — cenią piękno i kunszt bardziej niż twardą walutę. Dlatego ich monety są z drewna — lecz nie z byle jakiego: z drewna martwego, upamiętniającego konkretne osoby, nie zaś władców. Monety te są misternie zdobione i inkrustowane. Nie są tak wytrzymałe jak metalowe pieniądze, lecz każda jest ręcznie wykonanym dziełem sztuki, a to decyduje o jej wartości.

Możesz powiedzieć: „Podrobię jedną i cała elfia ekonomia upadnie.” Spróbuj — elfy raczej to docenią. W ich systemie wartości decydująca jest praca i kunszt, nie sam materiał. Jeśli „podróbka” będzie naprawdę piękna, dla elfów będzie równie cenna jak oryginał. Dzięki temu ich monety nie tracą wartości: zależy ona od walorów estetycznych i znaczenia pamięciowego. Inne rasy również handlują nimi jako dziełami sztuki — niektóre egzemplarze stają się bezcenne. Dla elfa jednak każda moneta to przede wszystkim wspomnienie osoby, które często przewyższa wartość dóbr materialnych.

Elfy można postrzegać nie tylko jako leśnych strażników, lecz także jako naród o głębokiej duchowości i wyjątkowym pojmowaniu wartości. Ich drewniane monety — misternie wykonane, pełne znaczeń i wspomnień — odzwierciedlają kulturę, która stawia artyzm i pamięć ponad surowiec. Dzięki temu ich ekonomia opiera się mniej na materiale, a bardziej na estetyce, rzemiośle i więzi z przodkami.